Մարդը սովորաբար ենթարկվում է պատժի , երբ կատարում է սխալ, վատ, անտեղի արարք ։ Երբեմն այդ պատիժը լինում է տեղին կամ անտեղի ։ Պատիժ ասվածը կարող է լինել գոռալով , բռնի ուժ գործադրելով, զրկանքներով, վիրավորական խոսքեր ասելով։
Իմ կարծիքով, մարդ որքան էլ սխալ արարք գործած լինի նրան պետք չէ պատժել քանի որ, դրսում 21րդ դարն է , և գոյություն ունի խոսքի ուժը։ Մարդիկ պետք է փորձեն միմյանց հասկանալ , ընդունել , հասկացնել շփման միջոցով , առանց կտտանքների։
Խրախուսանք ասվածը , իմ համար դա մի հասկացություն է, որը մարդիկ են հնարել , կյանքը ավելի հեշտացնելու կամ ավելի որգևորվելու համար։
Մարդիկ խրախուսում են միմյանց , ոգևորվում դրանից , առաջ գնում ։ Սակայն, լինում են դեպքեր , երբ դիմացինը, լսելով խրախուսանքը, ոգևորվում է, բայց այլևս չի ձգտում առաջ գնալ, այլ մտածում է , որ նրան անընդհատ կխրախուսեն ՝ աշխատել պետք չի։
Խաչիկ Ղազարյան 